Czy słyszysz
Krtań udławiona wołaniem
czy słyszysz
było już tyle szeptu
tyle nutek rozsypanych moim śpiewem
tyle czekania na odrobinę szczęścia
pasemko uśmiechu
w pokorze siedzę mrokiem nocy
rozpostartej wokół mojego życia
teraz udławiona wołaniem
zapalę świeczkę
płomieniem mojego ciała
autor
Xenia1
Dodano: 2017-06-27 19:16:12
Ten wiersz przeczytano 1247 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (60)
Virginio20 zapewne ale nie każdemu szczęście pisane.
pięknie romantycnie
Magdusiu mnie się już wiek wypalił i rąk który mnie
gnębi. Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję karatku za uznanie. Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie romantycznie Xeniu
Bardzo na TAK
Pozdrawiam serdecznie :)
ładnie romantycznie ...może ten płomien będzie
zauważony oby - sie spełniło marzenie:-)
pozdrawiam serdecznie - dobrej nocy:-)
Plusz 50 dziękuję za komentarz. Pozdrawiam serdecznie.
Anulko2 tak już w życiu jest, trzeba uważnie dobierać
sobie partnera. Pozdrawiam serdecznie.
każdy zasługuje na szczęście i miłość,,,pozdrawiam :)
Promyku Słońca dziękuję za sympatyczny wpis.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem.
Ładnie Xeniu.A ten płomień ciała. żebytylko peelka nie
spłonęła.
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!
gorący przekaz...
+ Pozdrawiam
On głuchy nie słyszy, oni wszyscy tacy,
przytulić, pocałować, coś tam...słowem byle jacy.
Z przyjemnoscia czytam Twoje Xeniu, wiersze.
Kazdy pragnie i zasluguje, by byc szczesliwym, czasem
szczesciu tez, trzeba dopomoc.
Pozdrawiam.