CZY WARTO WIERZYĆ
Wierzyłem w twoje uczucie,wierzyłem w
miłość,
każdy szum wiatru,szeptał mi cicho
kocham
a ranne ptaszki,śpiewem wychwalały
ciebie,
czułem szczęście dookoła,świat był taki
wspaniały
wierzyłem,że kochasz,kiedy patrzałaś mi w
oczy,
gdy każdy list podpisywałaś słowami-kocham
cię
więc co się stało,że deszcz łez spłukał
moją twarz
gdy huragan myśli wstrząsnął moją głową
dzisiaj na ekranie mgły,oglądam swoje
życie,
analizuje dzień po dniu,by odnaleźć w nim
siebie
bo nastała cisza i wiatr już nie szumi,
a ptaki ruszając dzióbkami,nie wydają
dźwięku
gdzie jesteś mój świecie?gdzie to co
kochałem,
gdzie dziewczyna,której piękno,serce me
zabrało
czy będzie jeszcze wiosna,czy zakwitną
kwiaty
a może nadejdą chłody i zmrożony usnę na
wieki.
Komentarze (6)
wierzyć...wierzyć...słońce zaświeci...
pomimo zawodu... trzeba wierzyć...
Za dużo Kocham za mało czynów, końcówka do poprawy
/moim skromnym zdaniem/
Wiersz jako całość podoba mi się lecz te zakończenie
nie
[a może nadejdą chłody i zmrożony usnę na wieki}
wierzyć to znaczy przyjmować za prawdę coś, czego sami
nie jesteśmy w stanie zweryfikować.
Jeżeli mimo wielu niepowodzeń wciąż wierzysz w życie ,
szczęście powróci.
Życie je do ciebie przywiedzie.
Mam nadzije że ta myśl się spełni...
zbyt wiele slow...kocham cię...a w rzeczywistośći są
to puste słowa...kto prawdziwie kocha nie
odchodzi...walczy..o miłość trzeba walczyć
piękne czyste emocje itrzeba wierzyć...pozdrawiam