Czytaj mnie
Czytaj mnie uważnie.
Tam śmiech i radość, bieg ku słońcu
o porannej rosie.
Dotyk, drżenie rąk, taniec z wiatrem.
Spokój, ukontentowanie i cisza.
Czytaj mnie uważnie.
Gdzies smutek i żal za minionym wczoraj,
niebo pochmurne, mgła i melancholia.
Nie widać scieżki.
A może widać jedną - donikąd.
Czytaj mnie uważnie.
Szaleje wiatr.
Połamane konary drzew pod stopami.
Krople deszczu, ziemia zaczyna oddychać.
Zza chmur wychodzi słońce.
Czytaj mnie uważnie.
Widzisz?
To ja, suszę włosy w słońcu
i znowu się uśmiecham.
Widzę już swoją drogę.
Podaj dłoń, pobiegniemy tam razem.
autor
australijka
Dodano: 2011-04-12 16:51:57
Ten wiersz przeczytano 1720 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Fajnie, że wyszło słońce, że się śmiejesz... biegnij
długo i daleko.
Przeczytałam bardzo uważnie:) Rzeczywiście optymizm
..peelka odnajduje swoją drogę do szczęścia, pomimo
przeciwieństw, burz, melancholii. Ważne, że znowu się
uśmiecha. Może do Ciebie Czytelniku? Ekstra wiersz.
I zgodnie z życzeniem czytam i i z optymizmem się
witam. Pozdrawiam .