Daj mi następną szansę
Szyba
Odbijam się...
widzę troskę,ból
czuję to...zabijam swoje odbicie
przez ciemny korytarz
wołam:pomocy!!!
słyszycie?
wiem to...
patrzę tępo...
ciemność...
wasze błędy
zabijają mnie
wewnątrz czuję
zimno mi...
proszę...
okryj mnie kocem
takim dziurawym
tak
chcę tego
Dam ci nitkę i igłę
razem załatamy dziury
razem odbudujemy szybę
a potem
z delikatnych różanych płatków
złożysz mnie
posklejasz
dasz mi następną szansę...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.