Daj mi siebie
Daj mi siły cząstkę małą,
By się w wielką przerodziła.
A uzdrowię własne ciało,
O tym przecież skrycie śniłaś.
Daj mi chwilę namiętności,
By uczuciem żyć zaczęło.
A pokażę moc miłości,
Do stworzenia wielkie dzieło.
Daj mi serce swe na dłoni,
By zakwitło barwą jasną.
Ja uczucia nie roztrwonię,
Kocham je, jak miłość własną.
Daj mi siebie, o to proszę,
Takie małe przyrzeczenie.
Może warte i trzy grosze,
Ale bardziej je docenię.
Daj mi wszystko, hurtem biorę,
Każde z twych cielesnych drgnień.
Każde jest miłości wzorem,
Ja ,to tylko skromny cień…
Komentarze (5)
Ładna melancholia.Pozdrawiam:)
Piękny wiersz. Miło się czyta i zamyśla. Pozdrawiam.
Wspaniały wiersz,tyle ciepła i uczuć w nim
-pozdrawiam serdecznie
Piękny...
Może skromnym jeteś cieniem lecz nie odzowny do
spełnienia
I tu przypomniała mi iś piosenka J Połomskiego pt Daj
mi to...https://www.youtube.com/watch?v=y341Vx2_nm8
Serdecznie pozdrawiam :)