Daleko stąd
W ten zwykły czas
który jest w nas
z którego ciągle korzystamy
nie jeden raz
nie mówię pas
mówię wam jeszcze gramy
ja przecież znam
ten życia kram
gdzie szczęście ciągle jest daleko
ty widzisz sam
to przecież plan
który wypijasz tak jak mleko
że niby co?
że niby ja?
że niby jestem niepoprawny?
że niby mam!
że niby sam!
że niby taki niezabawny!
bo przecież ty
bo przecież ja
bo przecież mamy szansę
to przecież wy
to przecież my
jedziemy dyliżansem
ale już on
ten nasz postpone
ten który w nas się wrodzi
poleci stąd
daleko won
w kosmicznej życia łodzi
tutaj sam Bóg
zrobił co mógł
człowieku jesteś warty
co możesz rób
by nie paść w grób
ty dziś rozdajesz karty
autor
Andrzej Błaszyk
Dodano: 2014-12-16 21:39:30
Ten wiersz przeczytano 1859 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
Dzięki Basia23, Hermes22, wandaw, Tomek Tyszka i ANDO
za poczytanie mojego wiersza i komenty. Nie potrwam tu
za długo. Jutro do pracy.
Stricte Panie szanowny;)
Interesująco, ciekawie, pozdrawiam
Dałeś mi do myślenia. Najpierw poleciałam do wujka
Google szukać znaczenia postpone. Teraz wiem =
odkładać na później. I wiesz co? Świetnie tutaj pasuje
Młynarski i jego tekst " Jeszcze w zielone gramy,
jeszcze nie umieramy...? Bardzo fajna budowa wiersza
;)
Teraz rozumiem odkładasz śmierć i masz rację
Na to zawsze jest czas
A póki co to bawmy się rozwijajmy i żyjmy pełnią życia
ale z wyczuciem :)
ciekawa refleksja...
pozdrowionka...
Trzeba jeszcze żyć i się rozwijać a potem lot w
kosmos.
Bardzo dobrze się czyta Twój wiersz
Dla mnie mógłby być piosenką
Dosyć trudny do interpretacji
Nie wiem czy dobrze rozumiem co pragniesz przekazać w
tym wierszu
Ale coś odkłasza na później chciaż grasz na scenie
życia
Pozdrawiam pogodnie i czekam może coś podpowiesz ...:)
Ja zostaję na Earth bo ja nie iti :)
A kosmos dla ...
Dla gryzoni Ziemia nie gwiazdy;)
ciekawy refleksyjny wiersz pozdrawiam