Dar Jasnowidzenia

Miła pani siedzi w koncie,
Ona zna mnie już dokładnie.
Patrzy, wącha, głową wodzi.
Myśli "młodzież, szatan w skórze".

Pani zerka, cicho, skrycie,
Szepcze coś do towarzyszki.
Ona wzrok podnosi na mnie,
A tam ogień nienawiści.

Bóg na starość ją obadarzył,
Wielki dar ta pani nosi.
Wrok jej straszną ceche posiadł.
Szufladkuje i ocenia, czasem niszczy.

Pani ta jest bardzo cicha,
I pobożna (stara pryka),
Już mnie przyporządkowała,
Z chęcią by mnie zlała.

Teraz pisze na karteczce,
To, co o niej mysle skrycie.
Pani podejrzliwie na mnie patrzy.
Jednak nie wie, co ja pisze!

Pewnej starszej pani...

autor

draco

Dodano: 2004-06-28 00:32:05

Ten wiersz przeczytano 558 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie