Deszczowa melancholia

W kroplach deszczu próbuję odnaleźć znów siebie
samotność się skrapla w ciszę i gdzieś się chowa
kocur powoli się przeciąga ziewa bardzo się grzebie
od różnych myśli czasem ciężka się staje ma głowa

deszcz pada już kilka dni pisząc kroplami piosenki
a potem w zaciszu nieba chmurom je śpiewa
deszczowa melancholia właśnie wyszła z mej łazienki
kot wyłazi spod kołdry i znudzony znów długo ziewa

pachnie niechcianym spokojem każdy jeden dzień
gdzieś szczęście szukając mnie drogę swą nagle zgubiło
gdzieś się zapodział mój wyśniony nocą piękny sen
i choć słonce idąc po niebie szmat drogi przebyło

w zakamarkach pamięci marzeniom siły właśnie zabrało
i teraz błądzę po omacku szukając dla siebie tej drogi
może jednak moje serce z rozumem bitwę tą przegrało
od wcześniej postawionych kroków zmęczone już nogi

autor

jaro 37

Napisany: 2014-05-17 Dodano: 2014-05-17 07:50:54

Ten wiersz przeczytano 1232 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie