Deszczowa tęsknota
Deszcz po szybie bajką spływa,
w bajce obraz malowany;
aniołowe oczy twoje
z kropel patrzą rozedrganych.
Woda magią szkło ożywia,
landrynkowe usta płyną,
słodycz z nieba uśmiechnięta
grzechem kusi i maliną.
W mokrych bańkach miłość tańczy,
krople wody jak kryształy,
płynie uczuć potok bystry,
w sercu falą już wezbrały.
A deszcz pada, bajkę plecie,
echo czarów brzmi dokoła
- granie tkliwe skrzypiec słyszę,
jak tęsknotą w strugach woła.
Deszczu, mój ty przyjacielu,
gadaj do mnie, gadaj, gadaj...
płyń kroplami marzeniami,
nie przestawaj, jeszcze... padaj...
http://www.rymetius.republika.pl/muzyka/10serenadasch. html
autor
Rymetius
Dodano: 2009-06-20 10:27:38
Ten wiersz przeczytano 1870 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Pięknie można o miłości pisać nawet gdy za oknem
deszcz.
tyle pragnienia i tęskonty, niech gada i gada,
powodzenia
...ciekawy tekst...nadaje się na piosenkę...wysłałem
Ci e-maila...pozdrawiam
Gadaj, gadaj, gadaj jak uderzające krople deszczu.
Wiersz o pięknym klimacie, z bogactwem pięknych
zwrotów.
deszczem gada o tęsknocie Przyjaciela oczekuje Piękny
wiersz o miłości Bardzo mi się podoba brzmi jak
piosenka w sercu Pozdrowienia