DIALOG BEZ SŁÓW

for Filip...

Dostrzegam płomień w oczach twoich,
blask,którego od zawsze się boisz,
a powiększone źrenice w otoczce szklistej
zdradzają pragnienie miłości czystej...

W namiętnych gestech dostrzegam słowa,
w których nieśmiałość od wieków się chowa!
Dostrzegam też myśli skrupulatnie układane
w wyszukane zdania,pięknie powiedziane...

Wrażliwość,jak para,ulatnia się z duszy,
wraz ze słowami,jak wystrzelona z kuszy
dociera do chłonnego wrażeń umysłu i ciała,
tak pragnę,by w nim na zawsze została...

Wabisz mnie dotykiem swej egzystencji,
kusisz barwą niebanalnej elokwencji!
Pieszczotliwie głaszczesz moje marzenia,
podsycając realność szybkiego spełnienia!

W obliczu taktownej i jakże subtelnej piękności
moja dusza dąży do doskonałości,
by przytępić celowo wyostrzone zmysły
i pozwolić,by zrodzone uczucia zabłysły!

Jednak obawą napawa szara codzienność,
że w pogoni zagubisz swą piękną subtelność,
a pytania na dnie duszy dokładnie chowane,
pozostaną w niej na wieki-niewypowiedziane...

autor

beti027

Napisany: 2005-02-17 Dodano: 2005-05-23 15:36:20

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie