Dla Chwili
Pośród płatków białych róż
Miłość swoją dla mnie złóż
Kiedy niebo w wstędze zorzy
Niech me serce się otworzy
Niech wiatr letni nas kołysze
Jego dźwieki niech usłysze
Niech powietrze pachnie nami
Tu jesteśmy teraz sami
I choć kwadrans szybko minie
Miłość swoim czasem płynie
Odejdziemy w zapomnienie
Pieszcząc dbając swe wspomnienie
autor
Margoott
Dodano: 2006-07-06 21:12:26
Ten wiersz przeczytano 773 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.