Dla Izy

Wiersz ten dedykuje mojej ukochanej żonie,wspaniałej matce moich dzieci, niezłomnej towarzyszce życia.

Marcowa dziewczyna co wiatr od morza lubi,
przedwiosenna Pani co uśmiechem wita ludzi.
Jedno ciało a serc tysiące,
dla nas wszystkich przyjaźnią i miłością bijące.
Nikt Jej nie obcy, ni zły ani niedobry,
każdy to człowiek – bardziej lub mniej ułomny.
Oczy czarne radością zdobione,
skromnością i szczerością przepełnione.
Słaba płeć a jednak najsilniejsza,
swą niezłomnością i wiarą jakby niedzisiejsza.
Nie często spotyka się taką duszyczkę,
która dla tak wielu jest płomyczkiem.
Chrońmy go od zwątpienia i złości,
otulmy wdzięcznością i szczyptą miłości,
to Skarb wśród szarej codzienności.

autor

kornwal

Napisany: 2016-01-29 Dodano: 2016-01-29 09:32:14

Ten wiersz przeczytano 2288 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość Okazje Urodziny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie