Dla pamięci

dla pamięci ofiar obozu koncentarcyjnego w Oświęcimiu

Moje całe życie jest wspaniałym kryształem
w porównaniu z ich dniem.
Dotykając ich namacalnej rozpaczy
pękł mi kawałek serca.
Matki odbierające swym dzieciom jedzenie
są dla mnie bohaterkami
jak Ci którzy wracali z pracy
skocznym krokiem przechodząc przez brame.
Pobyt tam był końcem człowieczeństwa,
a każdy numer osobną łzą.

autor

Sylwia J z Andrychowa

Dodano: 2005-10-16 18:11:57

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie