Dla przyjaciela DZIĘKUJE...

Czasem już nie widzę sensu...
Myślę to się już nie poukłada...
Ok...
Poddaje się...
Jestem dnem...
Nic nie wartym śmieciem...
Przykre ale prawdziwe...
Sama sobą się brzydzę...
I zatapiam się w tej bez nadzieji...
Głębiej i głębiej...
Tonę już...
Blee...

Wtedy Ty wyławiasz mnie...
Z nikąd pojawiasz się...
Przyjacielem bez powodu jednak nie nazwałam Cię...
Wyciągasz mnie...
Z bagna wyszarpujesz...
Nie boisz pobrudzić sie...
Ktoś zapyta skoro przyjaciel to gdzie był gdy tonełaś??
No tak był obok...
Lecz nie pozwalałam zbliżyć mu się...
Chciałam umrzeć...
Raniłam jego też...
Lecz wydziera jednak śmierci mnie...
Choć mówię NIE!!
I przytula...
Nie kara mnie...

Tylko tuli mocno i mówi będzie dobrze...
Słońce będzie Ok...
Dasz rade...
Kocham Cię przecież wiesz...

autor

... NaDiA ...

Dodano: 2008-01-02 21:12:31

Ten wiersz przeczytano 950 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie