Dla tej, której nie ma

Znów w letnie południe idę nad wodę,
By swoje myśli o Tobie ułożyć.
Za wszelką cenę, wszelkim sposobem,
Chcę je przed Tobą na kartce położyć …

Tak bardzo brak mi Twoich ciemnych oczu,
Którymi całujesz czulej niż ustami.
Tak chciałbym spocząć pośród Twego wzroku,
I zrosić Twe ręce słodkimi łzami …

Tak bardzo brak mi Twoich ciepłych dłoni,
Tego dotyku, co daje mi siłę.
Chciałbym go co dzień czuć na mej skroni,
Na myśl o tym braku, ból w serce mnie pije …

Tak bardzo mi brak tych chwil niesamowitych,
By nasze oddechy jeden rytm grały,
Tych dni w szczęściu i radości przeżytych,
Z każdą godziną bardziej doskonałych …

Tak bardzo brakuje mi Twojej mądrości,
Empatii na każdą moja bolączkę,
Tęsknię za słowem Twej szczerej miłości,
Czekam, aż ostudzisz nim życia gorączkę …

Tak bardzo chciałbym Cię teraz przytulić,
Ukochać tak mocno, jak tylko się da,
A potem do wszystkich na świecie zawołać,
Że z całego serca Cię pragnę, co dnia!

Wciąż tęsknię do chwili, kiedy Ciebie ujrzę.
A gdy pośród tłumu ludzi Cię spotkam,
Podejdę blisko, za rękę Cię ujmę,
Powiem: „Kocham Cię … chcę z Tobą już zostać…”

Więc pytam, gdzie jesteś moja kochana?
Gdzie mam Ciebie szukać, żeby odnaleźć?
Moja miłość jest tylko Tobie pisana,
Dopóki nie znajdę Cię, nie spocznę wcale !…

autor

ukaszek2411

Napisany: 2007-08-04 Dodano: 2007-09-23 20:14:46

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie