Dla wszystkich smutasków:)

"Zbyt często życie ludzkie rozpoczyna się i kończy pozbawione radości i pozbawione nadziei." Jan Paweł II

Poprzez samotność
człowiek docenia wartość cierpienia.
W szczęściu się tego nie nauczysz.
Ono nadaje smutny wyraz życia,
piętrzą się łzy, drżą słowa, a serce wolniej przetacza krew.

I choć wielu z nas o tym nie wie, to wciąż ze sobą walczymy.
O kolejny dzień, być może znów
w cierpieniu przeżyty.

Nadzieji się chwytamy,
a niebu chcemy wydrzeć słońce.
By zaświeciło nad naszymu głowami.
By dało nam to czego tak pragniemy, wyczekujemy,
gdy znów zachodzi za horyzontem.....

autor

słonko

Napisany: 2005-05-09 Dodano: 2005-05-09 09:18:59

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Obrazkowy Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie