Do Ani
Jest jesień,wiele liści na ziemi już
leży
I ja jestem jak jeden z tych liści i nikt
mi nie wierzy
Że jesteś jak róża czerwona wśród tych
żółto zielonych ludzi
I się wyróżniasz wśród tłumu a to zazdrośc
i gniew w nich wzbudzi
Nie przejmuj się niczym i pozostań sobą
A spędzisz resztę swych dni z podobną do
siebie osobą
A że życie daremne, ciężkie i chore jest
To nie patrz w ten sposób co ja i bierz je
garsciami, fest
Depresji już nie masz i jest lepiej niż
dawniej
Więc nie patrz za siebie,nie patrz na
innych i żyj zabawniej
Kiedyś w przyszłości będziesz już całkiem
szczęśliwa
Raz będzie dobrze,raz źle ale tak już to
bywa.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.