Do Boga

Boże, Tyś królem wszystkiego co istnieje
w świecie i kosmosie,
Tyś władcą w swym raju,
nie skalanym jeszcze,
i w ziemskim chaosie.
Niby Ty chaosowi kres położyłeś,
gdy nas jeszcze nie było,
lecz uwierz mi Panie, że odrodził się,
ze zdwojoną silą.
Brat brata zabija bez chwili wahania,
natura się zmienia nie do poznania.
Wciąż górą nienawiść, odbierają ziemie,
niczym swoją własność-to żmijowe plemię!
Wszak Ziemia nie ich jest, lecz oni są Ziemi,
sprawy sobie nie zdają, że nikt z nich tego nie zmieni.
Nikt oprócz Ciebie, gdy czas ten nastanie,
jednym oddasz władzę, innym zaś konanie.
Tak jeszcze narzekać mógłbym co niemiara,
lecz nie w mojej mocy jest ich za to karać,
i nie w mojej mocy jest ich osądzanie,
przecież Ty najlepiej wiesz o tym mój Panie.
Ja sam będę również kiedyś osądzony,
porzucony w ogień, lub też wybawiony.
Tyś jedyną istotą, w której jest nadzieja,
ostatnim ratunkiem wszelkiego stworzenia.
Ty jedyny potrafisz nasze twarde serca,
zmiękczyć dla dobra świata,
zmiękczyć w imię zwycięstwa.
W imię zwycięstwa nad siłą,
która złowieszczy nam, oraz Tobie,
żeby nikt już z rąk naszych, przykładem Abla,
nie musiał spocząć w nicości grobie.
Więc jeśli zechcesz to pomóż nam Boże,
bowiem któż inny, pomóc nam może.


Krystian Kucia

autor

KrystianKucia

Dodano: 2012-04-07 15:04:31

Ten wiersz przeczytano 565 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie