Do nieba
Ciąg dalszy"Nagiej duszy"
Dusza tułaczką umęczona
płacze bardzo zagubiona.
Panie, już od wieków pokutuję
może nade mną się zmiłujesz
Zgrzeszyłam bardzo żałuję,
a Ciebie tak mocno miłuję.
Wskaż mi drogę do nieba,
tam mi spocząć trzeba.
Kiedy dusza żali się i prosi,
niebiański blask ku górze ją unosi...
Komentarze (28)
Z wiarą
Piękny wiersz, a w nim pięknie napisana prośba,
pozdrawiam cieplutko
Dobrze napisany wiersz.Zagubiona prosi o
drogowskaz.Ale też jest przyczyna jej zagubienia , bo
jak wszystko ma swoją przyczynę.Pozdrawiam Cieplutko.
trochę zagubiona, trochę skruszona:)
Dobrze oddany nastrój!
Pozdrawiam i dziękuję za wzruszenia!
Pięknie sabo, choć czuję chłód. Dobranoc
Dziękuję Wam kochani za wizytę.Spokojnej nocy życzę
wszystkim Dobranoc
wzruszajacy wiersz-pozdrawiam serdecznie
wzrusza zatrzymuje mrozi
chylę czoła
pozdrawiam
Spokój duszy oddać trzeba,
by poszła do nieba!
Pozdrawiam!
Pięknie!
Porusza ,emocje,,,wiara naszą siłą!
Pozdrawiam!
Dusza czyśćcowa ? Dobry wiersz. Pozdrawiam.:)
Wzbudza refleksję. Pozdrawiam
Szczery żal za grzechy zawsze wysłuchany. Pozdrawiam
:)
poruszyłaś ważny temat właśnie teraz gdy stajemy nad
grobami ...z zadumą refleksją
pozdrawiam:-)