Do siewcy

Bardzo mądre i piękne przesłanie.

Ładnie o zjednoczeniu człowieka z przyrodą.
Pozdrawiam

Cudowny wiersz lekkim piórem pisany - oby matka
ziemia nie gniewała się na nas że ją przez lata źle
traktowano :-)
pozdrawiam

To co kiedyś wydawało się z roku na rok zupełnie
naturalne teraz, od momentu siewu po zamknięcie w
spiżarni jest niepewne i budzi wiele niepokoju.
Oby faktycznie ziemia kolejny raz obrodziła i
wykarmiła.
Dobry wiersz.

Witaj Mariolko:)

Jakoś ta nasza matka ziemia na szczęście jeszcze
funkcjonuje:)

No mi też coś ten ósmy wers jakby nie bardzo(o sylabę
krótszy):)
może "i niewdzięczność odpłacić się słono":)

Pozdrawiam serdecznie:)

Witaj ponownie.
Aż się wzruszyłam.
Piękne strofy!
Pozdrawiam i pogodnego reszty dnia.:)

aż się chce krzyknąć dużymi literami i tłustym drukiem
ten wers
"gdy ręce siewcy w duchu nieskalanym,"
troszkę zmodyfikowany =
gdy ręce siewcy chemią nieskalane,

łaską pana w święta nakarmieni
z okien wyglądamy spragnieni zieleni
bocianią pociechą co wiosną spłynęła
witamy wiosnę ;skąd się ona wzięła?

Ładny, optymistyczny wiersz, czas na siewy, znakomita
puenta, pozdrawiam ciepło, miłej niedzieli.

Matka Ziemia to nasza karmicielka. Szanujmy i dbajmy,
a ona to doceni. Pozdrawiam cieplutko z podobaniem i
uśmiechem na miłe chwile:)

Ładnie i w tonie sielanki:)
Zamiast
"choć mogłaby się czasem też pogniewać
i odpłacić za niewdzięczność słono!"
czytam sobie
"choć ma powody ażeby się gniewać
i za niewdzięczność poodpłacać słono!"
Ale może jest ok i tylko ja wypadam z rytmu w tym
miejscu. Miłej niedzieli:)

oby jeszcze ręka okazała się
dobrą do siewu.
Pozdrawiam serdecznie

Któz tak pięknie pisał o zasiwie? - i kiedy? czy to
poetka tylko zbudziła się w Marcepani - czy budzi sie
nowy swiat? Ten wiersz - przeciez nie jest
przypadkowy...
Piękne i mądre strofy - Marce:)
Pozdrawiam serdecznie:)