Dobranoc...

Dobranoc, Muzo, niech ci Księżyc splecie
poduszkę, woniejącą konwaliami,
tchnącą spokojem, a sen niech Cię wzniesie
hen w przestrzeń, miękką jak aksamit...

Dobranoc, Muzo, co do gwiazd należysz
srebrnych i złotych, nocą roziskrzonych
i płyniesz po świtu jaskrawe obrzeża
na żaglach z mych wierszy wznoszona...

Dobranoc, Muzo, ja też chyba zasnę
zmęczony długim przy wierszach czuwaniem.
Już nic nie napiszę. Okryję się płaszczem
z pierwiosnków. Poczekam, aż wstaniesz...

autor

hallski

Dodano: 2006-05-18 06:56:35

Ten wiersz przeczytano 770 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie