Dokąd zmierzamy?
Wiejski krajobraz dziś już nie taki,
łany zbóż nie są tak kolorowe.
Zniknęły w polu chabry i maki
a plony także nie są dziś zdrowe.
Króluje chemia i herbicydy,
rolnik zapomniał o ciężkim trudzie.
W stawach zatrute ostatnie ryby,
nowe choroby nękają ludzi.
Świat ogarnęła globalizacja,
człowiek się staje wrogiem natury .
Dokąd nas wiedzie cywilizacja,
wizja przyszłości – bardzo ponura.
Ziemia się staje dla nas zbyt ciasna,
obce planety zdobywać chcemy.
Jeśli nas zgubi egoizm własny,
jak dinozaury – wszyscy zginiemy!!!
Komentarze (39)
Dobry wiersz jlewan.
Miłego wszystkiego....:)))
Pozdrawiam serdecznie!
dobry przekaz... masz rację za mało troski o naturę a
za dużo ingerencji w naturalne środowisko
pozdrawiam:-)
Ładny :) pozdrawiam i głos zostawiam +
masz sporo racji bo troszczyć się o losy matki Ziemi
musimy sami Pozdrawiam serdecznie:))dziękuję za
komentarz u mnie
Bardzo ładny, wart poczytania i przekazu wiersz. Może
nas spotkać wiele, skoro tak się miele. Pozdrawiam.
Tak, masz rację, to duży problem, bo niedługo możemy
nie mieć co jeść.
Pięknie dziękuję wszystkim za komentarze.
Tak naprawdę - nie liczyłem na wielkie
zainteresowanie. Niemniej, problem istnieje.
Raz jeszcze wszystkich pozdrawiam.
niestety to smutna prawda,,,pozdrawiam :)
Refleksja przepełniona troską o losy
Ziemi i jej mieszkańców, w rytmicznym wierszu. Miłego
wieczoru.
Prawdziwy w slowa wiersz, tak bedzie, cywilizacja i
chemia, zgubi ludzkosc .
Podoba sie wiersz, pozdrawiam.:)
wynalazki czy zdobycze zalezy w czyich sa rekach moga
zdzialac wiele dobra jak i zla pozdrawiam
Zdobycze cywilizacji mają niestety także moc
niszczącą. Pozdrawiam.
Bardzo trafny na czasie przekaz
Bardzo ładnie spuentowałeś
Bardzo dziękuję
Pozdrawiam Serdecznie
Szkoda że ten postęp zmienia obraz wiejskiej zagrody ,
i te żniwa już nie takie jak jeszcze 30 lat wstecz...
świat się zmienia a szkoda
pozdrawiam
a ja się nie dam i będę walczył,
do życia chyba?
Szczaw mi wystarczy.
Pozdrawiam serdecznie