Dolina

Zbigniew Herbert "Potwór Pana Cogito"

Ból istnienia jest jak utknięcie
W zamglonej górskiej dolinie
Bez wyjścia deszcz wokoło
Szczyty stoisz i mokniesz jak
W kiczowatym amerykańskim filmie
Tyle razy oglądanym wieczorową porą
Krople nie dotykają
Ściekają wydrążonymi ścieżkami
W skórze zapadniętym wzrokiem
Na horyzoncie widzisz więcej
Przedmioty które straciły znaczenie
Ludzi powleczonych apatią
Wydarzenia w których nie będziesz uczestniczył
Rozpacz gorycz pustka
Choć te słowa niczego nie tłumaczą
Tak bardzo szukasz przeciwnika
Chcesz walczyć
Aż zwijasz się w embrion
Każda komórka jest jak paznokieć
Zdzierany obcęgami do omdlenia
Nagle zdajesz sobie sprawę
Życie jest marne
Człowiek jest przecinkiem międzydziejowym
Wtedy przestajesz wierzyć w ocalenie

autor

Nemo

Napisany: 2010-12-22 Dodano: 2010-12-22 22:59:17

Ten wiersz przeczytano 566 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie