Dolina rozpaczy

Chciałabym wymazać swoje istnienie z waszych wspomnień...

Siedze w domu sama,
cała dziś jestem zapłakana,
cała w smutku i łzach,
które płyną po policzkach jedna za drugą...
moje serce ból ogromny przenika,
czuje jak serce moje na części sie rozrywa...
w duszy mojej ból ogromny
ból i smutek tak silny,
że aż do wszystkiego skłonny...
może skończe życie swoje na ziemi
- na tym łez padole?

takiej doliny od lat kilku nie miałam zycze udanego sylwka wszystkim bawcie sie póki mozecie

autor

Promyczek.(Smutny Anioł)

Napisany: 2005-12-27 Dodano: 2005-12-28 17:00:10

Ten wiersz przeczytano 405 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie