Dom bez miłości

Czasami na mnie plują,a Ty udajesz,że deszcz pada.

Zburzył mi dom,zbetoniały
A w gruzy wkrada się pleśń,
Przeciekł mi dach,przestarzały
Po burzy nocnej pokrył go mech.

A ja tak składałam cegła-do cegły
I wygładzałam ściany do malowania,
Powybijał mi psy,co bramy strzegły
Meble popalił bez otwierania.

Ja poszerzałam futrynę,fortuny
Od zimna,wilgoci chroniły sny,
Wciąż spustoszona,od wiosny łuny
Sklejałam z kartek me puste dni.

I nagle wkradł się,rzucał obelgami
Nie pomogło to,że szedłeś obok mnie,
W nerwach krzyczałam,trzepocząc rzęsami
A tyś mu pozwolił by fundament pękł.

M. -już po raz ostatni

autor

dominisiacds

Napisany: 2009-05-07 Dodano: 2009-05-07 21:27:19

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie