Dom ciszy
już nas nie witasz
na progu domu
w ogródku
kwitnących
piwonii
i wysokich
malw
jesteś daleko
poza zasięgiem
naszej
wyobraźni
twój ziemski
dom
pustym jest
bo ciebie już
nie ma
pośród nas
dziś
miejsce ciszy
milczeniem spowite
pośród
zapachu wosku
i ziemi
objęć
jest
twoim domem
Mamo
30.07.2006.
Komentarze (40)
Bardzo wzruszający wiersz. Pozdrawiam.
Przejmujący smutek mnie ogarnął...Pozdrawiam.
Piękny i wzruszający wiersz.
Wspomnienia o mamie i domu
rodzinnym.Podoba mi się.
Pozdrawiam.
Słowa przepełnione głębokim smutkiem. W takiej chwili
odczuwamy jedynie ból serca i wokół pustkę.
Pozdrawiam:)
jestem zdołowana...
jeszcze nie uporałam się ze śmiercią młodej osoby w
rodzinie...minęło kilka dni...
SMUTNY ..ALE JAK ZAWSZE PIĘKNY TWOJ WIERSZ KAROLU ..
:)
Nie chciałbym zaznać tego bólu..
Ale wiem że kiedyś będę musiał,
zdołowałeś emcia...
pozdraiwam.
Witaj, pamięć o mamie serce zawsze
wzrusza...pozdrawiam.
Jak tej szczególnej osoby już nie ma to zawsze
pozostaną wspomnienia, bo matka, mamusia mhmmmm ona ma
szczególne miejsce w naszym sercu:) Cieszę się, że
Ciebie widzę:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękna pamięć Mamie, która żyje w pamięci i w sercu!
Pozdrawiam serdecznie:)
Piwonie zawsze kojarzą mi się z dniem Matki, śliczny
wiersz:)
Piękny wiersz upamiętniający odejście ukochanej osoby
skłania do wspomnień...pozdrawiam
Podoba sie !
Piękny Mistrza wiersz o Mamie z piwoniami i malwami
rosnącymi w Polsce w przydrożnych ogródkach.
Pozdrawiam
Śiczny ujmująCY wiersz, pozdrawiam Karolu