Dom z kart

Układam karty, na pozór pasują, rząd, przy rzędzie
Szybko dokładam kolejne, mój dom z kart inny będzie
Buduję zawzięcie w pośpiechu czasem bez zastanowienia
Jak bezdomny który szuka domu, miłości ciepła i schronienia

Buduję ściany, jedną przy drugiej i dach zraz będzie
Układam dalej karty niby pasujące rząd przy rzędzie
I jedna karta od pozostałych w całej talii jest inna
Trzymam ją niepewnie delikatnie, krucha i subtelna

Jest miła, wyrozumiała delikatna, mądra to dobra karta
Na co dzień ma maskę by ukryć się przez złem tego świata
Spostrzegłem ją w tłumie wielu innych kart które są dookoła
Jej śmiejące się radosne oczy i twarz w uśmiechu wesoła

Nasze spojrzenia na moment w tłumie się spotkały
Od tej chwili marzę by nasze dłonie zawsze się splatały
Pragnę być blisko niej trzymać mocno w swych ramionach
Los mi nie pozwala, trzyma bezwzględnie w złych szponach

Trzymam ją za rękę, czuję smak jej ust namiętnych
I mych więzów trzymających losu na sobie bolesnych
Wyswobodzić się trudno z mocnego uścisku złych wyborów
Tyle już budowałem w pośpiechu złych z kart domów



A Ty w tym tłumie mi się ukrywałaś, Ciebie nie widziałem
Z tali kart niedopasowanych znów dom zbudowałem
Teraz jesteś blisko mnie dłoni Twojej ukradkiem dotykam
Tłum kart dookoła nas więc ostrożnie na Ciebie zerkam

Nikt nie wie jak ważną jesteś dla mnie kartą w tym tłumie
Pewnie się dowiedzą i osądzą, za nim ktoś nas zrozumie
Odwrócą się wszyscy sami zostaniemy bez domu z kart
Pytasz mnie czy grzech tak ogromny tego uczucia wart

autor

Kapitan Jack

Napisany: 2015-11-21 Dodano: 2016-12-21 16:10:23

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie