Dom z piasku
w tych ścianach
nie ma już miłości
niechciana
przycupnęła w kącie
w nadziei że może kiedyś
przypomną sobie o niej
ludzie którzy nie mogli
dawniej bez siebie żyć
dziś ciężkie słowa
krążą z ust do ust
jego lodowate serce
jest zakochane tylko w sobie
i nie ma w nim miejsca dla nikogo
czasem
stojąc przed lustrem
wydaje mu się nawet że jest Bogiem
a tak naprawdę
nie jest nawet podnóżkiem
u jego stóp
jego widok
sprawia jej niemal fizyczny ból
kłamstwa
wypowiadane bez mrugnięcia powiek
wypełzają niczym węże
z jego ust
niechciana miłość wychodzi
wiedząc że domu z piasku
nie odbuduje już nikt
Komentarze (3)
I pozostały tylko popioły i zgliszcza...
Pozdrawiam na spełniony i pełen miłości dzień,
Celina:-)
Dom w którym ludzie nie mają sobie nic do powiedzenia
to dom z pisku który się rozsypie...bardzo mądra
refleksja nad minioną miłością...pozdrawiam.
Domy z piasku budują dzieci, czasem - dzieci kwiaty :)
Pozdrawiam