Dom, to nasza twierdza i serce
...człowiek wędruje po świecie w poszukiwaniu tego, czego mu trzeba i wraca do domu, by tutaj to znaleźć...własne oblicze i kroki stawiane z sensem...
Trudno przekonać samego siebie, że
miejsce, w którym przebywasz, jest naszym
domem, i nie zawsze jest to miejsce, w
którym tkwi nasze serce...
Już od zarania bytu ludzkiego,
jako istoty bardzo rozumne,
chciały schronienia, dachu jakiego,
ciepła wspólnego w noce pochmurne.
Praojciec mieszkał w grocie kamiennej,
z czasem zrozumiał, to nie dla niego,
szukał rozwiązań w wędrówce ziemskiej,
i co wymyślił...coś wspaniałego!
Dom...dla potrzeby, chroniący życie,
w nim fundamenty, okna i mury,
i ściany z drzwiami, dachu przykrycie,
schody i piece i wszelkie rury.
Dom...przedmiot ważny, spełnia człowieka,
on jest potrzebny jak z wodą miska,
czasem to izba, gdzie deszcz przecieka,
czasem budowla, lecz sercu bliska.
Dom...to też przestrzeń, w której
oddychasz,
w nim świat poznajesz, rozwijasz
skrzydła,
to miejsce nieraz z bólu odpychasz,
gdy atmosfera w nim dawno zbrzydła.
Dom...to jest miejsce, gdzie duszę
kryjesz,
to także metry, gdzie maskę zrzucisz,
w nim kochasz, cierpisz, troski
smakujesz,
z radości rankiem piosenki nucisz.
Dom...to oaza, radośnie wracaj,
tam odpoczywaj, siły swe sprężaj,
buduj go mądrze, miłością wzmacniaj,
w walce o jutro sercem zwyciężaj.
Dom...to szukanie tęczy na niebie,
gdy ktoś jest obok, kogo przywołasz.
Dom...tam jest twój, gdzie pragną
ciebie,
a ty przetańczyć w nim życie zdołasz.
Wszystko jest domem, co myśl wypełnia,
to takie miejsca, gdzie coś gotujesz,
wspaniały zapach umysł wypełnia,
w nim nad przyszłością z dumą pracujesz.
Prawdziwy dom to nie stan materialny
posiadania, trzeba go stworzyć w samym
sobie...czego w nim potrzeba, aby go
urządzić – ciepła, serca, otwartości,
miłości, wspomnień, zaufanych przyjaciół,
zamiłowania do wiedzy...taki dom będzie
towarzyszył nam zawsze, gdziekolwiek rzuci
wzburzony los...
...około sześćdziesiątki człowiek uczy się cenić własny dom...on może ci zastąpić cały świat....cały świat nigdy nie zastąpi ci domu...
Komentarze (22)
przychodzi taki w życiu czas
że dom jest w nas...
+ Pozdrawiam serdecznie :)
Tak pięknie opisujesz Halinko dom i co do tego czujesz
.. każde słowo ..może być też naszym domem ..jeśli
tylko na to sercem pracujesz ..
a jednak w życiu najważniejszy jest ten na opoce
zbudowany ..domem też jest miłość wzajemna ..
Mnie także podoba się to dociekliwe spojrzenie na dom.
Zastanawiam się, czy zamiast "ściany ze drzwiami" nie
powinno być "i ściany z drzwiami"?
Dodałabym "z" przed "bólem odpychasz". Zastanawiam się
też czy nie lepiej od
"a ty zatańczyć w nim życie zdołasz."
brzmiałoby
"a ty przetańczyć w nim życie zdołasz."? Wiadomo, że
to sugestie czytelniczki, a nie rady eksperta. Miłego
wieczoru.
Bo dom to ludzie - rodzina.
dom... małe słowo i wielka wartość
zgadzam sie i z tytulem i z trescia wiersza :)
Pozdrawiam:)
podoba mi się ten poetycki wykład czym jest dom.