Dom, to nasza twierdza i serce
...człowiek wędruje po świecie w poszukiwaniu tego, czego mu trzeba i wraca do domu, by tutaj to znaleźć...własne oblicze i kroki stawiane z sensem...
Trudno przekonać samego siebie, że
miejsce, w którym przebywasz, jest naszym
domem, i nie zawsze jest to miejsce, w
którym tkwi nasze serce...
Już od zarania bytu ludzkiego,
jako istoty bardzo rozumne,
chciały schronienia, dachu jakiego,
ciepła wspólnego w noce pochmurne.
Praojciec mieszkał w grocie kamiennej,
z czasem zrozumiał, to nie dla niego,
szukał rozwiązań w wędrówce ziemskiej,
i co wymyślił...coś wspaniałego!
Dom...dla potrzeby, chroniący życie,
w nim fundamenty, okna i mury,
i ściany z drzwiami, dachu przykrycie,
schody i piece i wszelkie rury.
Dom...przedmiot ważny, spełnia człowieka,
on jest potrzebny jak z wodą miska,
czasem to izba, gdzie deszcz przecieka,
czasem budowla, lecz sercu bliska.
Dom...to też przestrzeń, w której
oddychasz,
w nim świat poznajesz, rozwijasz
skrzydła,
to miejsce nieraz z bólu odpychasz,
gdy atmosfera w nim dawno zbrzydła.
Dom...to jest miejsce, gdzie duszę
kryjesz,
to także metry, gdzie maskę zrzucisz,
w nim kochasz, cierpisz, troski
smakujesz,
z radości rankiem piosenki nucisz.
Dom...to oaza, radośnie wracaj,
tam odpoczywaj, siły swe sprężaj,
buduj go mądrze, miłością wzmacniaj,
w walce o jutro sercem zwyciężaj.
Dom...to szukanie tęczy na niebie,
gdy ktoś jest obok, kogo przywołasz.
Dom...tam jest twój, gdzie pragną
ciebie,
a ty przetańczyć w nim życie zdołasz.
Wszystko jest domem, co myśl wypełnia,
to takie miejsca, gdzie coś gotujesz,
wspaniały zapach umysł wypełnia,
w nim nad przyszłością z dumą pracujesz.
Prawdziwy dom to nie stan materialny
posiadania, trzeba go stworzyć w samym
sobie...czego w nim potrzeba, aby go
urządzić – ciepła, serca, otwartości,
miłości, wspomnień, zaufanych przyjaciół,
zamiłowania do wiedzy...taki dom będzie
towarzyszył nam zawsze, gdziekolwiek rzuci
wzburzony los...
...około sześćdziesiątki człowiek uczy się cenić własny dom...on może ci zastąpić cały świat....cały świat nigdy nie zastąpi ci domu...
Halina53
Komentarze (22)
Dom to skarb, a skarb tam gdzie serce nasze
Pozdrawiam Halinko :))
Halinko a gdzie nowy wiersz ..ty chcesz oberwać też ..
Tam jest nasz dom, w którym przy jednym stole skupia
się najbliższa rodzina, większej radości w życiu nie
ma.
Piękny wiersz Halinko, serdecznie pozdrawiam.
Dom rodzinny to jak relikwie
Trzeba go cenić i uszanować
Pozdrawiam Halino
Mądrze piszesz Halinko o domu,
a koniec jest świetnym podsumowaniem Twojej refleksji,
to prawda, że dom jest niezwykłą wartością, którą
trzeba cenić i o nią dbać.
Pozdrawiam serdecznie :)
Świetny mądry przekaz wiersza Dokładnie tak jest jak
ta ostatni zwrotka To święte słowa można je czytać
jak przesłanie życiowe Pozdrawiam serdecznie.
-- dom budujemy całe życie..
- :)
Tam dom Twój gdzie Twoje serce
To my tworzymy dom i nadajemu mu ciepłe barwy
Pozdrawiam serdecznie Halinko :)
Mój dom to miejsce,
gdzie sobą jestem!
Pozdrawiam!
z przyjemnością przeczytałam - pozdrawiam Halinko :)
Dom tworzymy MY od podstaw
tu są nasze korzenie
Pozdrawiam serdecznie:))
Dom to sacrum dom to azyl dom naszą twierdzą , prosty
i jasny przekaz super, pozdrawiam
Jakże dużo refleksji o domu Halinko !
Piękny, jasny przekaz. :)
"nieraz" - warto sprawdzić:)