W DOMU CIERPIEŃ ON UMIERAŁ...

Znów psychika płata figla,
Pęka z wolna życia nitka.

Stanął dom, dziwny taki,
W drzwiach są kłódki, w oknach kraty,
Krzyk słyszalny jest ze środka,
Lecz nie można się tam dostać.

Jest w tym domu coś strasznego,
Może chodzi więc o przemoc?

Chyba jedna tam osoba,
Na kolana pada. Kona?

Z okien lecą smugi strachu,
I wskazują jakby na dół,
Więc już oczy w drzwi wpatrzone,
Drzwi wskazują cierpień noce.

Rozświetlone nagle ściany,
Lecz już nawet blask jest blady,
Jakby także miał obawy,
Wnet się zrobił ten blask szary.

A na ścianie coś się dzieje,
Pojawiają się napisy,
Krwią pisane - to nie eden,
Pierwszy napis głosi : "Winny".

I rzut oka w stronę okna,
Już nie żyje ta osoba,
Krzyku nie ma, jest wrzask ciszy,
Cierpień już nie trzeba liczyć.

A przy ścianie widać rękę,
Jakby ducha, lecz co dziwne,
Krwią maluje zdań wciąż więcej,
"W dobre ręce oddam krzywdę".

Twarz się także pojawiła,
Jaka długa bólu szyna,
Twarz obfita w blizny zmartwień,
No a w oczach przeszkód kamień.

Obraz nędzy i rozpaczy,
Takim przecież można gardzić.

"Sam wciąż byłem, sam zostanę,
Życie się skończyło. Amen."

W oku łza, czy tej łzy dusza,
W duchu obudziła ducha.

"Zamknij oczy otwierając,
Nocą odkryj w sobie jasność".

Po tych słowach w oczach krew,
Pisze dalej, czy to lek?

"Królem byłem życie całe,
I na wagę schody kładłem,
Ból i strach na drugiej szali,
Król cierpienia, którym gardzisz".

"W ramach obraz się nie mieści,
Obraz całej mojej męki".

"Dotarła do serca szlakiem pamiętnym,
Nie mogłem z nią być - chciałbym to zmienić".

Zapalił się dom, dusza zniknęła,
Pytasz gdzie poszła? Nie! Nie do nieba.

autor

Clarc

Napisany: 2009-03-06 Dodano: 2009-11-07 19:00:03

Ten wiersz przeczytano 699 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie