Dorosłość
Staliśmy tuż przy sobie,
W dwuznacznej nieco pozycji,
Niesmiali jeszcze jak dzieci,
Zawstydzeni własnymi myślami.
Błądziliśmy palcami po swych ciałach,
Szukając dojrzałości,
Gubiliśmy ostatnie okrzyki dzieciństwa
Szepcząc cicho do ucha.
Potykaliśmy się o zabawki,
Stawiając pierwsze dojrzałe kroki,
Wytarliśmy mleko spod nosa,
Całując gorące usta.
Pożegnaliśmy kokardki i trampki,
Rzucając ubrania na podłogę,
Zgrzeszyliśmy z przyjemnością,
Później było nam wstyd stanąc nago przed
dorosłością.
autor
Asiek
Dodano: 2009-03-15 22:49:02
Ten wiersz przeczytano 589 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Doroslosci nie nalezy sie wstydzic tylko przyjac z
odpowiedzialnoscia ..pozdrawiam
Ciekawy wiersz.. krok w dorosłość daję zmiany.. i w
tym wierszu właśnie je widać z dzieci zmieniamy się w
całkiem inne osoby, dojrzewamy..:)