Dość miłości to cierpienie bez...

choś serce mi pęka z miłości,
zamykam w sobie ból,
ukrywam wciąż tęsknotę,
i tak wiem, że nie będziesz mój,
nie chce już myśleć o tym.
Kocham cię i nienawidzę...
jedno silniejsze od drugiego...
gubię się w tym nieznanym świecie
i nie mogę wydostać się z niego!
Lecz w końcu Cię żegnam,
tak dłużej być nie może!
to koniec, a za razem pczątek nowej epoki
Dość płakania...
Dość smutku...
Dość....
Dość tego...
Nas nie było i nie będzie,
to był tylko sen!!!

autor

Katarzyna Spólnik

Dodano: 2006-10-31 13:04:19

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie