Droga
Czy dasz radę iść dalej?
Nie potkniesz się? Na pewno?
Wiesz, nie chcę cię tu zostawić,
mój trud poszedłby na daremno.
Ale muszę iść dalej,
za marzeniem,
za ideą, co nie zgasła.
Możesz iść?
Na odpoczynek nie ma czasu.
Iść, nie oglądać się za siebie-
to mój cel w życiu.
I tylko promyk mały tkwi w sercu:
czy ja sama dam radę?
Nie mogę ciągnąć innych na siłę-
sama gotową nie będąc.
Moja pierwsza próba stworzenia czegoś, co chociaż trochę przypomina wiersz
autor
IsoldeMorgan
Dodano: 2015-10-27 16:34:48
Ten wiersz przeczytano 567 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
W pełni zgadzam się z przedmówcami.
Skoro to Twoja pierwsza próba - to nie jest zła. Pisz,
wyrażaj swoje myśli i uczucia, jak potrafisz.
Trening czyni mistrza.
Życzę wytrwałości i powodzenia.
Podoba mi się, chociaż trochę bym poprawił.
Gratuluję dobrego startu :)
warto skorzystać z podpowiedzi demony:) pozdraiwam
"I tylko promyk mały tkwi w sercu:" Nie pasuje mi ten
wers, może by tak zapisać
I tylko mała wątpliwość w sercu. Co do całości, podoba
mi się pomysł chociaż można tekst jeszcze "trochę
dopieścić" Plus za pierwszy wiersz. Pozdrawiam
pogodnie.