Droga którą nie znamy
Pustka w głowie
dreszcz krążący w żyłach
kilka prostych słów
które dzieli mur.
Biegniemy przez ścieżkę zwątpienia
RAZEM-jak pięknie to brzmi.
Czemu Twe oczy które są błekitem nieba
uciekły inną drogą?
Już nie idziemy razem,lecz osobno
Pomimo tego spoglądamy na siebie
przez szpary owego muru.
Bądź silny i zburz go dla mnie!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.