Droga wiedzie na strych

Mariuszowi

Miesiąc wcześniej
Podcinam sobie żyły
To boli mniej niż życie
A w tym przypadku
Chodzi już tylko o ulgę
W cierpieniu
Niestety ratują mnie
Pogotowie policja
Niepotrzebny szum
I chaos
Niepotrzebny powrót do życia

Miesiąc później
Dzień kobiet
Butelka wódki
Na odwagę
By przekroczyć próg strychu
Ze skórzanym pasem w ręku
Cicho zamykam drzwi za sobą
Żeby swym skrzypnięciem
Nie przeszkodziły wykonania
Zamierzonego celu

Teraz albo nigdy
Udało się.

Gregorek, 9.3.24

autor

return

Napisany: 2024-03-09 Dodano: 2024-03-09 12:02:21

Ten wiersz przeczytano 385 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie