Drogi Boże
Zawsze, każdego dnia drogi Boże
o coś oskarżam i o coś Cię proszę
I choć jestem dorosła jak dziecko wciąż
błądzę
po tej trudnej i niezrozumiałej dla mnie
drodze
Samotna wśród ludzi - czy to normalne?
Przecież jak każdy marzę i pragnę !
Wątpię w miłość, wątpię w przyjaźń i życia
sens
bardzo często smutne chwile przynosi mi
kolejny dzień
Jednak mam NADZIEJĘ - ona ostatnia
umiera
To jedno wiem na pewno - widziałam już nie
raz....
autor
Sylwia Grudziądz
Dodano: 2007-09-30 12:58:41
Ten wiersz przeczytano 497 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
wiara i nadzieja potrafią cuda uczynić... "Samotna
wśród ludzi"- tak być wcale nie musi
Tak to juz jest, ze bladzimy w zyciu. Mimo, ze na
bledach sie przeciez uczymy, popelniamy je na nowo. A
samotna wsrod ludzi jestes nie tylko Ty, ale mozesz
pomoc sobie, sama, czego Ci zycze.