Drzewo
nad przepaścią
między szczelinami skał
rośnie drzewo
tyle wichrów
przez nie przeszło
gałęziami targał wiatr
nie jeden skwar
smagał liście
a jednak
nie poddaje się
jaka w nim jest
chęć życia
czy pokora
daje mu siłę
tylko dlaczego
tak trudno
ją odnaleźć
w człowieku
Autor Waldi
autor
waldi1
Dodano: 2019-03-15 22:07:04
Ten wiersz przeczytano 660 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Piękny i mądry przekaz...szukajmy w sobie siły i
pokory. Pomagajmy tym którym ciężko ją znaleźć.
Moc serdeczności Waldku
Ostatnio tyle wichrów, że drzewa tego nie umieją
wytrzymać.
...nie pokora daje mu sile a zdrowy korzen...:)
W rynnie komórki u sąsiada,
od dłuższego czasu nieoczyszczanej,
tuż obok mego domu urosła mała,
około czterdziestu centymetrowa brzózka,
zrobiło mi się jej szkoda, wlazłem po drabinie,
ściągnąłem i posadziłem u siebie w ogrodzie.
Dzisiaj ma około trzech metrów wysokości,
codziennie się ze mną wita,
uśmiecha, machając pięknie gałązkami
i tak będzie sobie jeszcze żyła
dużo, dużo dłużej ode mnie...
Jaki wniosek, sama pokora nie wystarczy,
warto i należy udzielać pomocy istotom
znajdujących się w trudnych sytuacjach.
Tak na przykład jak Ty to robisz wspomagając
na bieżąco, przez lata znajomego alkoholika.
Pozdrawiam Ciebie z Jadzią życząc miłego weekendu:)
Witaj,
nie bardzo mam ochotę Z Tobą - tym razem się
zgodzić...
Z pozdrowieniami.
Bo człowiek za miękką ma konstrukcję...
dobra refleksja, brakuje nam pokory
Człowiek nrażony jest na pokusy tego świata, a to
osłabia wolę walki i sprowadza butę... pozdrawiam
Przyjacielu i życzmy sobie więcej wytrwałości w
codziennym życiu :)
/niejeden/
Mi też tak ciężko o pokorę...
Pozdro Waldi :)
bardzo dobry biały wiersz
Ciekawa refleksja w tym wierszu. Dobrze się czyta.
Pozdrawiam.