DUSZA PRAGNIE SPOKOJU I RADOŚCI

cicho...
tylko lekki podmuch wiatru
czuje na skórze
która cierpnie...

cichutko...
niech w ciszy rozwiną się pąki młodych kwiatów
które swym kolorem
upiększą znów łąkę...

cichuteńko...
tam bzyczenie pszczoły
pracusia, co kwiat zapyla
chcę słyszeć...

proszę o ciszę!
nie krzyczeć w mym życiu!
bo spokój jest łąką z wiatrem leciutkim
a radość to kwiat i pszczoły bzyczenie...

nie umiem usłyszeć tego co pragnę!
krzyk duszy zagłusza mą radość!
spokoju nie zaznam
bo łąka radości nie kwitnie jak kiedyś..
...nie słychać bzyku pracowitej pszczoły...

autor

Edytka77

Napisany: 2007-03-24 Dodano: 2007-03-24 07:54:00

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie