Duszą wczorajszego dnia
Duszą wczorajszego dnia zacznę się
nazywać,
Bo to ona została w przeszłości.
Jutrzejsze klęski zacznę wymazywać,
Bo jutro zniknę, jutro...W przyszłości.
Teraz nie istnieje,
Teraz mnie nie ma.
Przeszłość swą melodią wieje,
Myśl przyszlości nic mi nie da.
Przez duszę wczorajszego dnia
zmądrzałam,
To nią się odżywiam i przez nią żyję.
W jej cieniu zostałam,
Wczoraj dalej się w niej kryję.
Poszukaj mnie w swych wspomnieniach,
Gdyż przyszła chwila odmieni się we
wczorajszy dzien.
Mogę pojawić się w Twych marzeniach,
Póki co, zobaczysz mój wczorajszy cień...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.