Dusza zapomnienia

Odchodzę w ciszy zapomnienia
Znika po mnie ślad istnienia


Nikt nie wyciągnie ciepłej dłoni
Nikt nie krzyknie, nie przytuli
Nikt nie schroni w ramionach
Nikt od upadku nie uchroni

Nikt nie szepnie ,,zostań"
Nikt nie wyleje żadnej łzy
Nikt nie utuli do snu błogiego
Nikt nie zapamięta imienia mojego


I tak opuszczam powoli ciało
By utopić się w duszy zapomnienia

jak rozpoznać prawdziwych przyjaciół?

autor

Sensual_Witch =]

Dodano: 2006-09-15 16:42:47

Ten wiersz przeczytano 402 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie