dwa nieba

Świetnie poprowadzony temat. Romantyczna historia (jak
dżinn w butelce) w pięknym wierszu zamknięta. Czytając
wers po wersie powoli uwalnia się jej urok, aż do
płomiennego finału (który dopowiadam sobie po
przeczytaniu puenty) Gratuluję!

Nieba dwa ,pięknie malowniczo , aż przyjemnie czytać.

Piszesz pięknie, uważam cię za świetną na beju poetkę,
jeśli tak można powiedzieć .To jest wiersz który mówi
poetyckim językiem w całej gamie. Podziwiam twój
talent .

Przepiekny... brakuje mi słów na oddaje moich wrażeń
po przeczytaniu Twojego wiersza... cudowny, ciepły,
marzycielski... chyba dzisiaj najpiekniejszy jaki
przeczytałam

Potoczyście, wspaniale toczą się słowa , jak
bursztynki z tamtych pamiętnych wakacji. Śliczny
wiersz, ciepły, chyba dżinn Ci pomagał go pisać :))

Wspomnienie lata w Twym wierszu grzeje jeszcze tamtym
słońcem, pięknie oddany klimat.

ten wiersz mnie zachwycił...wart piedestału

Spokojna, szeroka narracja i niepostrzeżenie
narastające napięcie; jak by się miało coś wydarzyć. I
wydarzy się zapewne- płomienna miłość lub równie
wielkie rozczarowanie i rozstanie. Wiersz jest pisany
tak, że daje przekaz początku czegoś wielkiego i
istotnego. Przekaz zbudowany z oszczędnych słów,
niemal skąpych by nie powiedzieć- ascetycznych, I
dobra forma do tego... Wart czytać zoriannę; zostawiam
tu glosy a komentarze rzadko (brak czasu) co
niniejszym staram sie nadrobić. Naprawdę- dobry
wiersz.

przepięknie, jeden z lepszych dzisiaj wierszy na
beju... śliczne masz wspomnienia