Dwa nurty- dwa światy

Z jednego źródła uszły nasze wody i
w podobnym rytmie tętnią

Ty
rzeka nieokiełznana
przejrzysta i niepokojąco ciepła

Ja
rzeka cicha
mętna i drażniąco zimna

Ty zdecydowałeś się złamać tamę i
ulokowałeś swoje istnienie w pierwszej przystani

Ja nie umiem jeszcze nic przewidzieć
wciąż tylko wieżę że wypłynę dalej od Ciebie

Twoja przyszłość jest zamknięta w ścisłym biegu czasu
a moja wciąż płynie

Choć podążamy po jednej lini to z różną siłą życia
tak obojętni wobec siebie jakby dwa nurty oznaczały zupełnie
obce światy

...przykro mi

autor

white shrew

Napisany: 2005-05-08 Dodano: 2005-06-08 16:50:03

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie