Dwie Dusze

właśnie ze "spacerku" wróciła moja Dusza, obudziła mnie delikatnym pstryczkiem w nos - więc piszę co mi naopowiadała...

Za każdym razem, gdy noc zamyka swe oczy
Moja Dusza ulicami pomalutku już kroczy...
Czasem zatrzymuje się i rozgląda nerwowo
Czy nikt jej nie widzi i rusza na nowo
I zagląda w okna, patrzy się na ludzi
Na kłócących się, szczęśliwych - śpiących nie obudzi
Czasami gdy pada zrywa kawał Nieba
Okrywa się nim i już wtedy nic jej nie potrzeba
I tak zamaskowana wreszcie staje przed domem
Tam gdzie mieszkasz i krzyczy - Ty jesteś ANIOŁEM!
Chwytając za chmury do góry się unosi
Wracając- Dusza w głębi swej duszy Cię prosi
Byś zasnęła snem słodkim a gdy otworzysz już oczy
Twa Dusza w mym kierunku pomalutku niech kroczy
Nasze ciała w tej chwili razem być nie mogą
Niechaj te dwie dusze kroczą jedną drogą
Może się spotkają? za ręce się chwycą?
Każda chwila zostanie tych Dusz tajemnicą...
I wracając ze spaceru - każda do każdego
Opowie, że przeżyła coś równie pięknego!

coś równie pięknego jak wczoraj Piegulcu!

autor

Y&M

Napisany: 2008-02-09 Dodano: 2008-09-02 12:58:14

Ten wiersz przeczytano 2432 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie