Dwie Wieże Wściekłości
Szelest warg zaciśniętych przez Ciałka
Krwi,
I Upadek rzęs płynących w Ogniu,
Trochę Gniewu i Dumy,
Zmieszanych z martwą Duszą,
I Śmierć...
Zmiażdżone Gołębie nie wzlecą Już,
Nie żyją...
Lub zmieniły się w Jad,
Modlą się w Popiołach,
I krzyczą w tłumie...
Bo Gołębie pragną Snu...
Snu Wiecznego i Nieokiełznanego,
Pragną nie walczyć,
Nie walczyć już...
autor
szatysia
Dodano: 2005-01-25 20:00:38
Ten wiersz przeczytano 652 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.