Dziadek i Babcia

Z cyklu "Antywierszyki" (bajka dla doroslych)

Dziadek i Babcia w jednej stali chatce
Babcia na dole, a dziadek... na strychu
Dziadek (bo nie mógł się skarżyć swej matce)
Dzwoni do kumpla „ chodź, ratuj mnie Rychu,

Moja kobita zaprasza młodzików
Z nimi wyprawia zbereźne swawole
Jam jest zamknięty, jak kura w kurniku
Aż trudno myśleć, co dzieje się w dole

Dźwięki przedziwne, tupania, sapania
W górę dochodzą, spokoju nie dają
A zejść nie mogę. Ach złapać mi drania
Pomóż, i rozpraw się szybko z tą zgrają”

Rychu jak zawsze, gotów do pomocy
Łapie za łoma, siekierę... i noga!
Pędzi przez pola ile tylko mocy
Dopada chaty... w niej Babcia „nieboga”

Karmi cielaczka, co nie chciało krowie
Wymię podoić. Babka, łyp na Rycha
W ręku siekiera, lecz co on ma w głowie
Z takim narzędziem? Jeden ruch i kicha!

Babcia „nieboga” (tak by można sądzić)
Ma refleks młódki i na pomysł wpada
„Rysiu... chodź bliżej... gdzie ci ręka błądzi?
Wiedz, że to będzie mego dziadka zdrada

On tam na strychu, zamknięty, „biedaczek”
My tu na dole... co robisz świntuszku
Co tak od razu ? nie mozna inaczej ?
Więcej finezji, wpierw pogładź po brzuszku".

Dziadek „biedaczek” (tak go Babcia woła)
Patrzy ze strychu przez dziurkę od sęka
„A to dopiero... moja Babcia goła
A Rychu kumpel... ładna mi wyręka !”.

Rzucił się do drzwi, lecz one zamknięte
Okno otwiera, sznur w dole ląduje
„Zobaczysz Rychu, też będę zajęty
Z twoją kobitą sobie pofigluję”

Jakoż pomyślał, tak i jest na dole
(Rychu z „niebogą” hopsają aż dudni)
Dziadek choć z laską, tak pędził przez pole
Że wyhamował u Rycha przy studni

Stuk, puk „otwieraj”! I otwiera Ania...
Kobieta piękna. Dziadek... odurzony
(Ani bielizna ledwo ją osłania)
Poczuł jak biją mu z radości „dzwony”

Rychu, ten zdrajca, miał żonę młodziutką
Przy dziadku smyk to,trzydzieści lat młodszy
Zatem w tej bajce Dziadek miał malutką
Przewagę, był starszy. Ania mówi – słodszy.

Bajka ma morał, co sam się napisze
Ja trzymam pióro, ono treść wyskrobie:
„Nie myśl, że stary, głuchy i nie słyszy...
Zrobisz mu na złość... to odbije sobie”.




Październik 12, 2017

... następne „Antywierszyki” wkrótce... Dziekuję za zaglądanie do mnie ! -

autor

Pan Bodek

Napisany: 2017-10-12 Dodano: 2019-02-17 04:18:13

Ten wiersz przeczytano 3680 razy

Oddanych głosów: 54

Rodzaj Bajka Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie