Dziadziusiu kochany…

Miałam 7 lat, kiedy odszedł... mama złapała mnie w ostatniej chwili, bo chciałam wskoczyć za trumną...

Dziadziusiu kochany, leżysz po chorobie
na paluszkach chodzę, by nie przeszkadzać Tobie
cicho, cichutko, najciszej jak umiem
będę bardzo grzeczna i wiem, że to zrozumiesz

minkę robię słodką, czekam niecierpliwie
kiedy dziadziuś ukochany gonił będzie wnusię
i smutno mi teraz, bo mnie nie wpuszczają
ja Ci pomogę, oni się nie znają

leżysz tak cicho w kwiatach otulony
czerń dookoła, smutne pieśni, modły
nic nie rozumiem, dlaczego nie wstajesz
choć biegać ze mną, tyle miłości mi dajesz

Dziadziusiu kochany, widzę łzy dookoła
nie słyszysz, przecież Cię wołam
wstań proszę, pójdziemy do ogrodu
na organach zagrasz bez powodu,

podlejemy jabłoń, aby sił nabrała
wszystko już rozumiem, chociaż jestem mała
życie jest na chwilkę, smutno mi, ale nie płaczę
wiem, że z góry na mnie patrzysz i kiedyś Cię zobaczę.

autor

Ania M.

Napisany: 2017-03-21 Dodano: 2017-03-30 07:13:27

Ten wiersz przeczytano 969 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie