dzieci ulicy

Dzieci ulicy.
młodociani gniewni
szukający wolności
Uciekali z domów.
a teraz wpisani
w imię ulicy są
ich oczy kiedyś radosne
dziś zmęczone do bólu.

Nie wiedzieli nic o życiu
Ulica nauczyła ich
kraść każdą chwilę
szczęścia
ulica nauczyła ich
jak kłamać
nauczyła czym zimno,głód
i obłuda jest.

Wielu z nich już nie ma
powrotu do bezpiecznej
przeszłości
ich twarze do końca
wymalowane na
portrecie ulicznej nędzy.

a ich tęsknota za dawnym
spokojnym życiem będzie
największym bólem

Dzieci ulicy
znowu szukają ucieczki
z każdym dniem idą coraz
głębiej w mrok życia.

Dzieci ulicy nie docenili
tego co było pięknem
szukali wolności i
zaszli za daleko

znowu uciekają od tego
co życie im dało
jakby zapomnieli
że to ich wybór był

Dzieci ulicy
dziś przyszli na pogrzeb
jednego z nich.
On umarł bo
uciekał z bagna obłudy
w narkotyczny świat.
tam znalazł swoja śmierć.

kolejny z dzieci ulicy
zapić chce każdy ponury dzień
i tak wciąż

Każdego dnia na ulicy
umiera ktoś
ale na jego miejsce
przychodzi nowa dusza
a chcieli tak niewiele
poznać smak wolności.


znam tych ludzi
ich smutne oczy
Młodych gniewnych
Zniewolonych
Zagubionych
Niekochanych

autor

EnigmatycznyDuszek

Napisany: 2008-02-28 Dodano: 2008-04-26 22:38:59

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie