Dziecięce marzenia

Nie, nie główną.
Nie będę oceniać życia Riedla- nie mam do tego
uprawnień i nie chcę.
A może ta beznadziejność w którą popadł to było
jednak? Ale dobra.
Te dziecięce migdały są dobre i potrzebne też.
Są inne niż te dorosłe- te już z konsekwencjami- to
prawda.
Już nie mam marzeń.
A i przepraszam, że jeszcze raz.

Wraz z naszym dorastaniem marzenia się zmieniają, bo i
my mamy inne potrzeby. Natomiast marzenia w każdym
wieku monotonię codzienności ubarwiają. Pozdrawiam
milutko z uśmiechem:)

Marzenia inspirują a życie weryfikuje, Szczególnie te
głupie, młodzieńcze zbudowane na lekturze książek
przygodowych. Pozdrawiam z uśmiechem:))))

W odróżnieniu od myśli (które bolą)
marzenia inspirują i są motoryką naszych poczynań /w
pewnym stopniu.
Miłego dnia.
;)

A z tego co wiem to brak marzeń nie był główną
przyczyną śmierci Ryśka.

Dziecięce marzenia maja to do siebie że nie są
podparte konsekwencjami jakie za nimi idą. Marzyć
trzeba ale nie koniecznie o niebieskich migdałach.
Pozdrawiam z uśmiechem:)))

Pewnie masz rację ale gdy się przyjrzałem życiu
"archeologicznemu" to jestem zadowolony że te marzenia
się nie spełniły. To trochę tak jak w starym
powiedzeniu. "Nie proś Boga by spełnił twoje
zachcianki bo jeszcze ci to da". Pozdrawiam z
uśmiechem:))

Kiedyś chciałam piosenkarką zostać,
albo prezydentem USA.
Te marzenia młodzieńczo- dziecięce głupie nie są. I
dobrze że są.
Kiedyś Ryszard Riedel powiedział że przestał marzyć.
I że jak człowiek przestaje marzyć- umiera".
I tak się rzeczywiście stało- rok później umarł.

Wiersz mi się podoba

Dziecięce marzenia są różne. Niektóre są pożądane ale
nigdy się nie spełnią. Inne się spełnią a nie zawsze
zadowolą marzyciela. Kto wie jaki byłby z ciebie
archeolog.:). Nie dowiesz się tego bo nie spełniły się
marzenia :). Pozdrawiam serdecznie :)