Dzieciństwo

Dla Ojca który nie potrafił byc tym ojcem jego córka

Pamiętam te chwile,
gdy tata bił mamę
Pamiętam te chwile,
smutne zapłakane
Gdy przypomnę sobie
smutek w mamy oczach
Słyszę znów te kłótnie,
ciągnięte po nocach
Pamiętam, gdy ojciec
wracał znów pijany
nie umiał traktować
dobrze mnie i naszej mamy.
Sam nie wiedział wcale
Co ma z sobą robić
Kiedyś rzekła mama - trzeba się rozwodzić.

I mieszkamy już rok bez ojca
Jesteśmy szczęśliwą rodziną
Choć ktoś pomyśli, że nie do końca
To nasza rodzinna
Mama jest wciąż taka dobra
Dlatego z siostrami bardzo ją KOCHAMY

Gdy ojciec nas widzi
nie z bliska, lecz z daleka
patrzy przykrym wzrokiem
na co on wciąż czeka ??
Myśli: MIAŁEM CÓRKI
KTÓRE ZNAĆ MNIE NIE CHCĄ
CHOĆ JESTEM ICH OJCEM
ZA OJCA MNIE NIE CHCĄ
I przychodzą na myśl
Wreszcie mądre słowa
Lecz jest już za póżno
By zacząć od nowa

Miał dużo stracił wiele
Opuścili go nawet przyjaciele

"MIAŁEM WSPANIAŁA RODZINNĘ
I TO ZRUJNOWAŁEM
NIEPOTRZEBNIE CÓREK
I ŻONY ŻYCIE ZMARNOWAŁEM
CO CHCIAŁEM TO MAM I DO KOŃCA ŻYCIA ZOSTANE SAM

autor

ismina18

Napisany: 2005-10-31 Dodano: 2005-10-31 09:05:19

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Sylabiczny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie